Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/755

 — Czy lubisz Bastyllę, panie de Bussy? To miejsce doskonałe do dumań a pan Wawrzeniec Testu, gubernator, doskonałą ma kuchnię dla swoich gołąbków!
 — Mnie mają zamknąć w Bastylli?... — zawołał Bussy.
 — Na honor, muszę mieć coś w kieszeni, co wygląda jak rozkaz zaprowadzenia cię tam. Czy chcesz widzieć?
 Wyjął z kieszeni formalny rozkaz królewski pochwycenia, gdziekolwiekby się znajdował Ludwika de Clermont, Bussy d’Amboisse.
 — Redakcya pana de Quelus — rzekł Chicot — doskonale napisane!
 — Zatem — zawołał Bussy — prawdziwą ronisz mi przysługę?
 — Tak sądzę.
 — Panie — rzekł Bussy — zaklinam cię, powiedz mi szczerze, co to znaczy, bo wiem, że kochasz króla, a król mnie nie lubi.
 — Panie hrabio — odparł Chicot powstając — co czynię, czynię dla twego ocalenia; myśl o mnie, jak ci się podoba.
 — Za cóż tyle przychylności?
 — Zapomniałeś pan, żem żądał nagrody.
 — Prawda.
 — A więc?