Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/763

bowym, figura nader ważna dla szukających nowin.
 Oficer był w dobrym humorze, bo król dzisiaj wstał wesół.
 Aurilly od oficera przeszedł do odźwiernego.
 Odźwierny przeglądał ubiory służących i nowe rozdawał im halabardy.
 Rozmawiał on z Aurillym o pogodzie i słocie, z czego dworzanin wniósł o stanie polityczne] atmosfery.
 Skutkiem tej rozmowy, Aurilly wielkiemi wschodami udał się do księcia, liczne oddając pokłony służbie rozproszonej po przedpokojach.
 Przy drzwiach księcia, zastał siedzącego Chicota.
 Chicot sam grał w szachy i zdawał się być mocno zajęty kombinacyami gry.
 Skoro Aurilly chciał przejść, Chicot zatamował mu drogę swojemi długiemi nogami.
 Musiał więc trącić go po ramieniu.
 — A! to ty panie Aurilly — rzekł Chicot.
 — Co tutaj robisz, panie Chicot?
 — Jak widzisz, gram w szachy.
 — Sam?
 — Uczę się, a ty czy grasz?
 — Słabo.