Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/81

kojnie książę> który nieco liczył na swego dworzanina.
 — Muszę; ale natychmiast powracam. Zawołaj Mości książę, a stawię się...
 Korzystając z wejścia księcia do wielkiej sali, wśliznął się wraz z Joanną do innych apartamentów.
 Bussy znal Luwr jak swój własny pałac.
 Przebywszy ukryto schody, dwa albo trzy puste korytarze, przybył do pewnego rodzaju przedpokoju.
 — Zaczekaj tu pani — rzekł do Joanny.
 — Pan mię samą zostawiasz? — rzekła strwożona hrabina.
 — Muszę postarać się o ułatwienie wejścia.
 Bussy udał się prosto do gabinetu broni, który lubił bardzo Karol IX, a który Henryk III zmienił na pokój sypialny.
 Karol IX-ty, król myśliwy, kowal, poeta, w tym pokoju miał rogi, kusze, manuskryptu, książki i szrubsztaki.
 Henryk III-ci, miał tu aksamitne łóżko, lubieżne malowidła, kosmetyki, różańce i rzadki zbiór rapirów.
 Bussy wiedział, że króla nie ma w tym pokoju, bo bratu daje posłuchanie: wiedział także