Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/861

 — A ty, Mości książę, wychodziłeś?.. To mi tylko dziwno, że znalazłeś drabinkę.
 — To nie ja ją znalazłem.
 — A któż?...
 — Nikt.... powiedziano mi tylko, gdzie jest.
 — Któż taki?...
 — Król Nawarry.
 — A!... król Nawarry wie o tem... tego się nie spodziewałem. Koniec końcem, on i ty Mości książę, obadwaj jesteście zdrowi; my zapalimy Anjou, on Bearn i piękny będzie pożar.
 — Czy mówisz o związku?... — zapytał książę.
 — Bynajmniej... w rozmowie zapomniałem o tem.
 — Czy odbierzesz twojego konia?
 — Jeżeli potrzebny Waszej książęcej mości — rzekł Bussy — możesz go zatrzymać; ja mam drugiego.
 — Zatrzymuję... później się policzymy.
 — Tylko ja nic dłużnym być nie chcę — odparł Bussy.
 — A to dlaczego?...
 — Bo nie lubię tego; komu polecasz, książę odbieranie długów.
 — Bussy!...