Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/866

 — Chciałem się spytać, czy nie myślisz być w Meridor?
 — Mój drogi, wiesz przyczynę...
 — Wiem, w Meridor możesz spotkać pana de Monsoreau; musiałbyś mu uścisnąć rękę, a to ciężko, gdy się kogo nienawidzi. Prócz tego, możebyś ujrzał, jak on całuje Dyanę, a i to okropna rzecz...
 — A! jak ty wszystko dobrze rozumiesz. Teraz, drogi przyjacielu...
 — Zegnasz się ze mną?... — zapytał Saint-Luc nie pojmując myśl? Bussego.
 — Przeciwnie; proszę cię, abyś został, bo o wiele rzeczy mam cię zapytać.
 — Pytaj.
 — Czy dzisiejszej nocy nie słyszałeś dzwonów i wystrzałów?
 — Słyszałem i dziwiło mię, to...
 — A rano, w mieście, nic nie uważałeś?
 — Jakieś poruszenie, chciałem się pytać, co to znaczy?
 — To znaczy, że książę Andegaweński wczoraj przybył.
 Saint-Luc podskoczył na krześle, jakby mu kto o dyable wspomniał.
 — Książę w Angers! wszak mówione, że w Luwrze uwięziony.