Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/868

 — Powiedz mu, że go widziałeś i że za sześć miesięcy odpowie stanowczo.
 — Przyznam się, że twoja dyplomacya nie bardzo zręczna.
 — Słuchaj; ja na świecie nic nie mam droższego nad żonę; ty zapewne nic nad swoję kochankę; zróbmy układ pomiędzy sobą, że wrazie potrzeby, ty będziesz bronił mojej żony, ja zaś twojej Dyany. Na taki układ zgoda, ale nie na polityczny. Tak, możemy się porozumieć.
 — Muszę ci ustąpić, bo widzę, żeś w tej chwili silniejszy. Ja ciebie potrzebuję, a ty możesz się obejść bezemnie.
 — Przeciwnie, ja twojej potrzebuję pomocy.
 — Jakto?
 — Przypuśćmy, że wasi mieszkańcy zechcą napaść na Meridor.
 — Masz słuszność; lękasz się zwycięzców?
 Dwaj przyjaciele śmiać się zaczęli, że zaś słychać było strzały armatnie i służący doniósł, że książę przywołuje Bussego, uścisnęli się i rozsiali.
 Bussy pobiegł do książęcego zamku, gdzie już szlachta ze wszystkich stron się zjeżdżała; przybycie księcia Andegaweńskiego stało się gło-