Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/879

mówiłeś męża i zapewnie mnie przeniesie nad niego, osobliwie, gdy jej przyrzeknę...
 — Co jej przyrzekniesz Mości książę?
 — Uwolnić od niego.
 — Bussy chciał zawołać: a czemuż dawniej tego nie uczyniłeś?
 Jednak zdołał się wstrzymać.
 — Czy uczynisz to Mości książę?... — rzekł.
 — Zobaczysz. Tymczasem złożę wizytę w Meridor.
 — Będziesz śmiał?
 — Dlaczego nie?
 — Po zupełnem odmówieniu żądaniu barona?
 — Mam doskonałą wymówkę.
 — Ciekawym zkąd ją wziąłeś?
 — Zobaczysz. Powiem mu: „nie mogłem zerwać tego małżeństwa, albowiem Monsoreau wiedział, że obadwa należymy do Ligi i mógł nas obudwu zgubić.“
 — Wasza książęcą mość to wynalazłeś?
 — Nie ze wszystkiem.
 — Kiedy tak, rozumiem.
 — Rozumiesz?... — rzekł książę nie pojmując Bussego.
 — Tak.