Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/882

 — Chcę tu mieszkańców Meridor sprowadzić.
 — Dziwne masz dzisiaj myśli, Mości książę!... Tymczasem przejrzyj zamek.
 Książę przywołał ludzi; Byssy się oddalił.
 Napotkał Haudouina, a właśnie jego szukał.
 Zaprowadził go do gabinetu księcia, napisał małą karteczkę, uwinął bukiet, ukrył ją wnim; następnie przeszedł do stajni, osiodłał Rolanda i kazał Remyemu jechać.
 Wyprowadziwszy go za miasto, jak Aman Mardocheusza, wskazał mu ścieszkę.
 — Tędy puść Rolanda — rzekł — na końcu ścieszki znajdziesz lasek, dalej park; gdzie się Roland zatrzyma, tam rzucisz bukiet.
 Na kartce było napisane:
  „Ten, którego się spodziewasz, nie przybędzie, bo ten, którego się nie spodziewasz, przybył. Resztę sercem odgadnij”.
 Remy puścił Rolanda i galopem ruszył ku Meridor.
 Bussy powrócił do pałacu i zastał już księcia ubranego.
 Co do Remyego, była to czynność półgodzinna.
 Pędzony jak wiatrem, przebywał łąki, pola strumienie, wzgórza i doliny, w końcu, zatrzymał