Strona:PL A Dumas Pani de Monsoreau.djvu/963

 Odwrócił się.
 — To pan de Bussy! — rzekł.
 — Dzień dobry, panie de Monsoreau; ty w Angers! jakiż cud?
 — A ty panie?... mówiono, żeś chory!
 — Byłem — odpowiedział Bussy — nawet mój lekarz zaleca mi dotąd spoczynek. A! pan pojedziesz na Rolandzie, jest to koń, którego sprzedałem księciu i z którego tak jest zadowolony, że co dzień na nim jeździ.
 Monsoreau zbladł.
 — Tak, rozumiem — rzekł — to jest wyborny koń.
 — I pan go na pierwszy rzut oka poznałeś?
 — Nie od dzisiaj go znam — odparł hrabia wczoraj na nim jeździłem.
 — I dzisiaj masz pan jeszcze ochotę?
 — Tak panie hrabio’.
 — Za pozwoleniem — rzekł Bussy — miałeś pan przygotować nam polowanie?
 — Książę żąda polować na jelenia.
 — A mówią, że ich dosyć w tej okolicy.
 — Bardzo wiele...
 — W którą udasz się pan stronę?
 — Ku Meridor.