Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1008

swoich zasad, i mówił sobie. Byłbym lepiej zrobił, niepokochawszy mojéj żony i nie zaślubiwszy jéj, tylko ożeni! się z jaką panną, którejbym nie kochał, a która by mi przyniosła w posagu jaki skład sera lub korzeni, utrzymywany przez jéj ojca, niż uczyć się medycyny, robić pastelki i wiersze, co mi się na nic nie przyda, tém więcéj, gdy się dowiaduje, że każda kobieta nie mniéj by mnie kochała od mojéj żony.
 Gdy tak Tristan rozmyślał i łza smutku zawisła na powiece, Van-Dick przebudził się.
 — A cóż mój panie, rzeki, dobrze ci się spało? — Nie bardzo.
 — Zdaje mi się żeśny minęli Crevolę?
 — Tak jest.
 — Co ci jest mój młodzieńcze, zdajesz mi się być smutny?
 — Jestem nim w istocie.
 — Cóż takiego?
 — Przychodzą mi myśli smutne, jakie sprawia rozłączenie.
 — Czyś opuścił tych, których kochasz.
 — Nie.
 — Może jaka miłość?