Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1009

 — Wcale nie! jestem smutny, bo tam gdzie jadę nie będą mnie tak kochać, jak tam skąd wyjechałem.
 — W twoim wieku, nie długo będziesz sam, bo Bóg obdarzył młodych miłością, aby sobie utworzyli rodzinę.
 — A jeżeli miłość uleci?
 — Pozostanie przyjaźń! jak mówią ludzie rozumni.
 — A kiedy się nie ufa téj przyjaźni?
 — Pozostają interessa, w których bądź pewny, że nie znajdziesz przyjaciół.
 — Tak jest, ale aby robić interessa, potrzeba majątku, a ja go niemam.
 — Trzeba roztropności, nic więcéj. Kiedym zaczął, tak jak mnie widzisz, nie miałem nic; a teraz mam pięćdziesiąt tysięcy liwrów dochodu, i znaczną fabrykę płótna.
 Tak, ale pan zdajesz mi się być synem chrzestnym jakiejś czarownicy.
 — A panu co przszkadza, abyś miał podobną matkę chrzestną?
 — Miejsce już zajęte.
 — Może ci kto dopomódz.
 — Kto?
 — Cały świat, naprzyklad ja.