Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1019

czém ja byłem. Chcę aby takie otrzymał wychowanie, iżby się potrafił znaleść w salonach; chcę aby prócz człowieka światowego mógł być artystą; chę aby był, jeżeli nieczłowiekiem niepospolitym, to przynajmniej odznaczającym się.
 — To dobrze pomyślane.
 Byłbym bardzo szczęśliwy, żeby się tak prowadził, jak sobie wyobrażam. Jego życie młodzieńcze odmłodzi mnie, bo ja, dzięki kupiectwu, nie byłem nigdy młodym. Chciałbym żeby śpiewał.
 — Będzie śpiewać.
 — Umiesz pan i śpiewać?
 — Osądzisz pan.
 — Chcę aby umiał rysować.
 — Będzie rysował.
 — Pan jak widzę wszystko umiesz.
 — Powiedziałem to panu. Na nieszczęście, wszystkie te wiadomości jakie posiadam, coby się stały dla mnie szczęściem, gdybym miał majątek, a które pańskiego syna uczynią szczęśliwym, bo jest bogaty, były dla mnie ciężarem ile razy chciałem za pośrednictwem nich zapewnić sobie sposób utrzymania się. Czy pan to pojmujesz?
 — Doskonale.