Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1111

żeś popełnił błąd, który prawdziwie niczém nie jest.
 — A więc to com popełnił nie jest złem?
 — Wcale nie; każda rzecz ma swą wymówkę i twoja miłość więcéj jak wszystko.
 — Czynisz mnie bardzo szczęśliwym panie Tristan, kochany panie Tristan.
 — Naprzód to nie twoja wina, że pani Van-Dick jest piękną.
 — To prawda.
 — To nie twoja wina, żeś ją pokochał.
 I To prawda.
 Nareszcie i to nie twoja wina, że ona cię pokochała. To wszystko prawda. O! dzięki ci dzięki. Mów proszę, daléj.
 — Uczciwy i dobry chłopak, pomyślał Tristan, poczém dodał, są jeszcze inne wymówki.
 — Jakież?
 Van-Dick zdaje się że nie bardzo kocha żonę, a ona nie będąc kochaną, wymaga aby ją ktoś inny kochał. Cóż w tém złego, żeś pojął jéj duszę i że Bóg dozwolił abyś sprawił ulgę jéj sercu, które dotychczas nie było od nikogo zrozumienia.
 — To bardzo słusznie.