Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1116

 — Będę wierzył.
 — W moją przyjaźń?
 — Przysięgam panu.
 — Otóż!
 — O mów pan, mów prędko.
 Otóż przed trzema dniami prosiła mnie abym zrobił jéj portret nie mówiąc o tém nikomu i dla kogóż to ten portret, jeżeli nie dla ciebie niewierny Tomaszu?
 — Czy panu mówiła, że to dla mnie?
 — Nie! ale mi zaleciła abym o tém niewspominął przed tobą, widzisz więc, że ona przeciwnie chcę ci sprawić niespodziankę.
 O mój drogi, kochany panie Tristan, jesteś moim wybawcą; moje życie, krew, są na twoje rozkazy, i mówiąc to kommissant ze łzami w oczach rzucił się w objęcia Tristana.
 — A więc teraz odjedziesz spokojniejszy.
 — Tak, ale czy ten portret będzie ukończony przed moim wyjazdem?
 — A kiedyż wyjeżdżasz?
 — Za cztery dni.
 — Portret będzie skończony jutro.
 — Ale aby go oprawić w miniaturę, bo to zapewnie miniatura?
 — Już ja to wszystko biorę na siebie.