Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1121

re by mogły go nieco rozerwać po tych, o których ty marzysz.
 I tak prowadząc rozmowę z samym sobą, Tristan zaszedł do swego pokoju, aby wziąść miarę portretu, bo chciał jeszcze dziś w wieczór obstalować do niego medalion.
 Zchodząc z góry spotkał panią Van-Dick na schodach idącą do siebie.
 — Czy pan wychodzisz? zapytała.
 — Tak jest wychodzę.
 — Czy się dziś z sobą zobaczemy?
 — Dla czegóż nie. Wychodzę tylko na chwilę za medalionem, dodał ciszéj.
 — O! jaki dobry, myśli o mnie i podała rękę Tristanowi do pocałowania.
 Jakże ma być zrobiony zapytał Tristan?
 — Jak pan sobie życzysz
 — Chciałbym wiedzieć zdanie pani.
 — Moje zdanie będzie twoim.
 — Gdybym wiedział dla kogo jest przeznaczony mówił daléj Tristan, kazałbym go oprawić podług gustu tej osoby.
 Wybierz pan medalion, tak jakby miniatura była dla ciebie, odrzekła pani Van-Diek i po tych słowach wbiegła na górę.
 — Ho! ho! mówił do siebie Tristan kiwając