Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1137

w położeniu, jak starsze dzieci, kiedy wybiją młodszego a potém drżą z obawy aby matka nie nadeszła.
 — Oh! panie Tristan, źle, bardzo źle uczyniłeś.
 Ale przysięgam pani, że wtém co powiedziałem nie było żadnéj osobistości.
 — Choćby i tak: od samego początku rozmowy, pan udajesz, że nie rozumiesz tego co ci chcę powiedzieć, a nie widzisz ile na tém cierpię.
 — I mówiąc to Eufrozyna obcierała oczy, i z tém było jéj dosyć do twarzy.
 — Bądź, pani przekonaną, że gdybym wiedział, że sprawię pani najmniejszą przykrość, nie byłbym tego mówił: rozumiałem, że każda rozmowa jest tylko grą.
 — Grą... cóż jeszcze?
 Tu Eufrozyna rzuciła wzrokiem jakby chciała powiedzieć:
 Czy więc zawsze będziesz nieubłaganym?
 — No, mówił daléj Tristan, podaj mi pani swą rękę na zgodę.
 — Czyż mogę co panu odmówić?
 — I ścisnęła rękę. Tristana, jeszcze silniéj niż przeciwnik pragnący się pogodzić.