Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1152

 Tristan, znalazłszy w tym zapytaniu najlepszy środek do wyjścia z kłopotu, odpowiedział:
 — Tak jest, pani, trochę cierpiący, i pragnąłbym dziś wcześniéj odejść do siebie.
 — Ale zaczynam uważać, że pan rzeczywiście unikasz.
 — Ja, pani, a tu dla czego?
 — Naprzód dla tego, żeś nie powrócił, jak przyobiecałeś.
 — Pewien interes.....
 — Może kobieta?
 — O, kobiety wymazałem z mego serca.
 — Czy wszystkie?
 — Wszystkie.
 — Patrz pan jak jest pięknie, powiedziała po niejakiéj chwili pani Van-Dick, podaj mi rękę i chodźmy trochę posiedzieć w ogrodzie; czy zgadzasz się pan na to?
 — Z największą chęcią.
 Wieczór był prześliczny.
 Eufrozyna usiadła z swym towarzyszem W gaiku, przez którego gałęzie i liście nie można było dostrzedz brzasku dziennego, jaki zachodzące słońce pozostawiło jeszcze na horyzoncie, tego ostatniego uśmiechu przyrody, znużonego upałem, wonią i miłością.