Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1157

 — Tak jest.
 — Jest żeś tego pewny?
 — Czy mnie pani uważasz niezdolnym odgadnąć rzeczy tak łatwéj?
 — I on.... był szczęśliwym?
 — Upojony radością!
 — I cóż z nim zrobi?
 — Będzie go nosił przez całe życie na sercu,
 — A teraz?
 — Ucałowałby go z radością, gdyby nie miał kogoś obok siebie.
 — Eufrozyna, wziąwszy pod rękę Tristana, przejdźmy się po ogrodzie rzekła. Wiesz pan, że jesteś bardzo rozumny, kiedy odgadujesz rzeczy o których ci nie mówiono?
 — Do tego potrzeba tylko serca i oczów.
 — I jest że on przekonany, że go kocham?
 — Zupełnie.
 — I nie zdradzi mnie?
 — Nigdy! bo on to przysiągł.
 — Za każdą odpowiedzią. Eufrozyna opierała się coraz silniéj na ramieniu Tristana.
 — Nie wiem co mi jest dzisiejszego wieczora, rzekła, jestem tak szczęśliwa, jak nigdy, a pan?
 — Któżby nie był szczęśliwy, będąc na mojém miejscu?