Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1158

 — Eufrozyna ścisnęła ręko Tristana.
 — Czy uwierzysz mi co panu powiem!
 — Cóż takiego?
 — Nie uwierzysz?
 — Przysięgam.
 — A więc: mój mąż tylko co ma wrócić.
 — Tak jest.
 — Czy wiesz co uczyni?
 — Nie wiem.
 — Pójdzie do swego pokoju, zamknie się i będzie czytał.
 — Doprawdy?
 — Z największą pewnością. nie spyta się nawet o mnie tak jakby mnie nie było, a zatém i ja powrócę do swego pokoju, jak wdowa, rozłączona z mężem i oddzielona jedném piętrem.
 — To szczególne.
 — Mogę przyjmować w nocy kogo zechcę, a Van-Dick o tém wiedzieć nie będzie, bo jego pokój jest oddalony od mego, nie usłyszy zatém ani jak kto wejdzie lub jak będzie wychodził.
 — Szczęście, że cnota czuwa przy drzwiach twoich pani.
 — Nie cnota, ale wierność.
 — A więc pani przyjmujesz kogo?