Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1178

 Wstał zatem bardzo wesoły, a odsunąwszy firanki od okna, zmuszony był przymknąć oczy, bo światło słoneczne wzrok jego olśniło.
 Potém otworzył okno, a świeże ranne powietrze tak było dlań przyjemne, jak pamięć odniesionego zwycięstwa nad sercem.
 Ubierał się jak mógł najprędzéj, bo był ciekawy dowiedzieć się co zaszło.
 Zeszedł na dół, i zapytał Athenais, jak się ma Edward.
 Uczeń był zdrowszy.
 Tristan udał się do ogrodu, gdzie zastał Van-Dicka obcinającego gałązki drzew i polewającego kwiaty, który zobaczywszy przybywającego, zawołał:
 — Dzieli dobry, kochany Tristanie.
 — Dzień dobry, kochany panie Van-Dick, odpowiedział Tristan, pomyślawszy.
 „Nie wiem jak z żoną bo z mężem, zdaje się, że zawsze jestem w zgodzie“.
 Dobrze ci się spało? kochany panie Van-Dick, dodał nauczyciel, nie mogąc wstrzymać uśmiechu, którego przyczynę już wiemy.
 — Od drugiéj godziny bardzo dobrze, ale do drugiéj.....
 — Czy byłeś pan slaby?