Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1185

podnosi, płaczą; jeżeli zaś pozwalamy im aby się same podniosły, nic nie mówią.
 — Jednakże powiedział Tristan nie można tak opuścić pani Van-Dick.
 — To też kochany Tristanie odpowiedział kupiec uderzając go po ramieniu, bądź tak dobry idź dotrzymaj jéj towarzystwa, pocieszaj ją i powiedz że byłbym to samo ja uczynił, ale muszę wyjść. Liczę na ciebie, poczém wziął kapelusz.
 — A kiedyż pan powrócisz?
 — Na obiad. Do widzenia.
 — Żegnam pana.
 — Staraj się aby przy obiedzie była weselszą, bo nic nie masz nudniejszego, jak patrzeć na twarz smutną w czasie obiadu.
 — Ależ nie wiem, co jej mam powiedzieć.
 — Powiedz jéj, że ci co odjechali wkrótce powrócą.
 — I że pan wrócisz o szóstéj dodał Tristan z uśmiechem.
 Niezawodnie powiedział kupiec, to jéj sprawi przyjemność, pojmujesz to dobrze.
 I oddalił się z uśmiechem.
 A więc pamiętaj, że jeżeli jeszcze będzie smutną, dodał Van-Dick wracając się, ty mi za to odpowiesz. W nieobecności Willema, to do ciebie należy.