Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1198

biorąc go za rękę, czyżem ciniepowiedziała wszystkiego, co kobieta powiedziéć może? Wiele cierpiałam z téj przyczyny, złorzeczyłam ci, obiecywałam sobie nie mówić wcale z tobą, nie widziéć cię więcéj. Zrana nie mogłam wstrzymać się od płaczu, a jednak gdym cię znowu ujrzała, wszystko przebaczyłam.
 Położenie Tristana było nader krytyczne.
 — Ależ pani, mówił on, obok miłości, jaką się czuje dla kobiety, jest często drugie uczucie, które powinno przezwyciężyć tę miłość niepewną.
 — Jakież?
 — Wdzięczność...
 — Co pan chcesz przez to rozumieć?
 Chcę powiedzieć, że jestem tu gościem pana Van-Dick, i że bardzo źle wywdzięczyłbym się za doznaną gościnność, ośmieliwszy się pokochać jego żonę.
 Co to szkodzi? a zresztą czy on się o tém dowie?
 — Ale ja będę wiedział o tém.
 — I cóż.
 — Oto choć nie pan Van-Dick, to sumienie będzie mi to wyrzucać.