Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1203

na i poniżona przez niego, szemrała pani Van-Dick.
 — O! zemszczę się za to wszystko.
 — Wybacz, pani, przerwał Tristan łonem łagodnym, ale sądzę, że gniew zmusza cię zapomnieć o prawdzie. Chciałem pozostać wiernym przysiędze przezemnie wykonanéj, a pani zamiast mi dziękować, że chcę ją uwolnić od wyrzutów sumienia, traktujesz mnie jak służącego.
 — Jakąż więc przysięgę pan wykonałeś?
 — Przysiągłem, być zawsze dla pani tylko przyjacielem.
 — Ale komu?
 — Willemowi.
 — Jakimże prawem Willem wymógł na panu podobną przysięgę?
 — Powiedział mi: że panią kocha; że jesteś jego kochanką od dawna i wyznał, że jest o mnie zazdrosny. Naówczas, przyrzekłem mu, że pani będziesz dla mnie siostrą, a téj obietnicy tém trudniéj było mi dotrzymać, że pani jesteś piękną, i że jak dopiero co powiedziałem, kocham panią.
 — Któż więc pana zmusił do téj przysięgi? pytała pani Van-Dick, widząc, iż nie ma sposobu ukrywać związków jakie miała z Willemem.