Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1232

 — Na wszystko ci blankiet daję. I cokolwiek się stanie, czy moja żona zostanie przyjciołką lub nieprzyjaciołką twoja, możesz rachować na to, co ci teraz powiedziałem.
 — Dziękuję panu.
 — Ja wychodzę, muszę odwiedzieć jednego z mych przyjaciół, o którym ci mówiłem, co to dawniej był w Medyolanie, zkąd z żoną tutaj przyjechał.
 — A! doktora Mametyna.
 — Właśnie jego.
 — Czy to on dogląda Edwarda?
 — Nie, on już nie trudni się leczeniem. Ledwie wychodzić może, już jest w zgrzybiałym wieku.
 — A żonę ma młodą?
 — Młodą.
 — A piękną?
 — O piękną.
 — A ha! panie Van-Dick.....
 — Mylisz się; bo pomimo że jest bardzo przyzwoicie prowadzącą się kobietą, Mametyn jest z liczby tych starych przyjaciół, których się nie oszukuje.
 — Podzielam zdanie pańskie, żona przyjaciela jest i powinna być dla nas uświęconą osobą.