Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1239

 — Nie panie, nie przyjdzie. Odpowiedział służący.
 — Dla czego położyłeś dwa tylko nakrycia?
 — Bo pani śniadanie jeść będzie w swoim pokoju.
 — Sama jedna?
 — Nie panie, jest u niej jedna z jéj przyjaciółek.
 — To dobrze, jedzmy; więc teraz, widzę wojnę otwartą i wyraźną.
 — Ah! i to ja jestem przyczyną tego wszystkiego! odezwał się Tristan.
 — Ułagodzi się, zobaczysz, bądź więc spokojny.
 Przy śniadaniu o innych rzeczach mówili.
 Gdy się skończyło, pan Van-Dick odezwał się do Tristana: Edward już jest zdrów prawie, mógłbyś mu zdaje mi się dać lekcyą dzisiaj. Pójdź do niego, i zmiłuj się kaź co temu leniuszkowi robić, bo się bardzo rozpieści. Do widzenia mój przyjacielu.
 Tristan poszedł na górę, zastukał do drzwi Edwarda, odpowiedziano mu: „można wejść” i te słowa: można wejść, wymówione były głosem pani Van-Dick.
 Zachwiał się trochę i pomyślał czy ma wejść lub