Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1242

 — W takim razie, rozkazuję ci, abyś jéj nie usługiwała i jeść nie nosiła.
 Zamienione a ledwo dostrzeżone między kupcem a Athenaisą spojrzenie, nastąpiło po téj rozmowie. To spojrzenie ze strony męża zdawało się mówić „czyś zadowolona?” a ze strony kucharki: „Bądź spokojny, tak się zrobi jak chcesz”.
 Panowie usiedli do stołu.
 W kilka chwil potem, posłyszeli gwałtowne dzwonienie, wychodzące z pokoju od pani Van-Dick.
 — Będziemy mieli coś nowego, odezwał się kupiec.
 — Najmocniej jestem tém wszystkiém strapiony.
 — Potrzeba jéj dać naukę koniecznie.
 Athenais weszła.
 — Panie! co tu zrobić? pani chce obiadu.
 — Odmów go, wszakże ci powiedziałem.
 — Ja też odmówiłam.
 — No! i cóż?
 — No! Pani powiada, że ma prawo rozkazywać tutaj.
 — Pozostań w kuchni.