Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1255

nego toku rozmowie, i chcąc aby tylko żona Mametyna była jéj powiernicą.
 — My wracamy z Medyolanu.
 — Nie mieliście tak prędko wracać?
 — To prawda, odezwał się doktór, ale Ludwika żądała wyjechać, więc tak jak zawsze, ja chciąłem tego czego Ludwika żądała.
 — Ach jakież to pożycie! otóż to szczczęśliwe i dobre pożycie!
 — Skarż że się pani! kobieto! któréj całe miasto zazdrości!
 — Zobaczycie czym nie warta pożałowania!...
 — Niepokoju mnie pani nabawiasz!
 — Czy nie myślicie znów gdzie wyjeżdżać?
 — Nie, odpowiedziała Ludwika.
 — A na wieś nie wyjeżdżacie?
 — Jeszcze nie.
 Obiad się skończył na pytaniach ze strony Eufrozyny i na odpowiedziach ze strony Ludwiki, co nie było zajmującém ani dla nich a tém mnéj dla nas.
 Ta rozmowa, była zwykłą rozmową między dwoma kobietami, dobrze się znającemi po długiem niewidzeniu: rozpowiadającemu sobie wszystko co robiły, i gdzie były; które wspólnie mało się jedna drugiéj opowiadaniem zajmowa-