Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1262

 Pani Dan-Dick nie gniewała się za tę odmowę, ale chciała pokazać, że nie z ochotą to robi co w gruncie chciała uczynić.
 — Oh! bardzo jestem nieszczęśliwa!
 — Przesadzasz sobie złe i niemile swoje położenie. Jestem twego zdania, i zdaje mi się że pan Tristan powinien ustąpić, nie tylko z domu męża twego, lub z Amszterdamu, ale z całéj Holandyi. Nigdy się nadto daleko znajdować nie możemy od człowieka który nas kocha.
 — Masz wielką słuszność.
 — Daj to do zrozumienia swemu mężowi. Czy ten Tristan nie bogaty?
 — Zupełnie nic nie ma.
 — A to przykre i trudne do zrobienia.
 — Dla czego? moja droga.
 — Bo niemożna go oddalić, nie pozbawiwszy go zarazem sposobu do utrzymania życia?
 — Cóż mi tam do tego? czyż mnie nie obraził?
 — To prawda, lecz nędza jest okrutną karą dla człowieka, który innego występku nie popełnił nadto, że się w młodéj i pięknéj pokochał kobiecie.
 Eufrozyna oczy spuściła.
 Gdyby to było prawdą co Eufrozyna powiedziała, wymówki i uniewinienie Ludwiki było-