Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1290

 — Utrzymuje, że on ją miłością swoją niepokoił.
 — A ona że go nie kocha?
 — A przez Boga! naturalnie że nie kocha.
 — W takim razie, niech mu się opiera, niczego się więcéj od niéj nie wymaga; to nawet chwalebném dla niéj będzie zwycięztwem, i rzetelném tryumfem. A zresztą, chcesz abym ci drogi przyjacielu wszystko powiedział? O to, że możesz przecie miarkować, iż za nadto dobrze znam moją żonę, abym uwierzył, że przyczyna którą wam wyjawiła, jest prawdziwa.
 — Dla czegóżby więc nienawidziła tego pana?
 — Alboż ja mogę wiedziéć! może właśnie dla tego że rzeczy przeciwnie stoją, i nie tak jak ona się na mnie uskarża.
 — A do licha! toby się zdawać mogło, że ona go kocha, a on jéj nie lubi! tak przynajmniéj wnosić można z tego co mówisz.
 — Nie powiem tego słowa: „Nic nie tak jest”
 — A więc jeszcze jeden powód, do pozbycia się z domu współzawodnika.
 — Ależ nie, ponieważ on się téj miłości opiera, dał mi dowód wielkiéj szlachetności i prawości, i ja miałbym go za to oddalić? wyrzucić na ulicę? a fe!