Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1291

 — On by nie był wyrzucony na ulicę, ponieważ ja go chcę wziąść do siebie.
 — Doprawdy? ty go chcesz zabrać?
 — Już od godziny ci to powtarzam.
 — No, to wcale co innego.
 — Więc mi go ustąpisz?
 — Nie, waham się jeszcze.
 — Dlaczegóż to wahanie?
 — Bo chcę sobie rozważyć, czy byłby szczęśliwszym i swobodniejszym u mnie czy u ciebie, w ostatnim razie dopiero, poświęciłbym się.
 — Że u mnie będzie mu lepijé, to najmniejszéj nie podpada wątpliwości, nawet pewny tego jestem.
 — Dziękuję ci, to piękny dla mnie panegiryk.
 — Ale to najpewniejsza rzecz, że żona moja, nie będzie go nienawidziła, a mów co chcesz i wymyśl jaką chcesz przyczynę, która mogła zpowodować kłótnię w waszym domu, zawsze przyznać musisz, że położenie jego nie jest i nie może być miłém.
 — Może masz słuszność; lecz gdyby się téż Tristan zakochał, w pani Mametyn?
 — A i owszem, niech się w niéj trochę zakocha, to będzie miała rozrywkę; lecz pani Ma-