Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1314

zyny, tém huk intsrumentu i muzyki zdawał, się przeraźliwszym.
 W chwilę potém wrócił.
 — No! i cóż tam? zapytał pan Van-Dick, widząc zbliżającego się przyjaciela, towarzysza nieszczęścia.
 — Oto klucz jest we drzwiach.
 — A więc zejdźmy teraz.
 — I cóż tam robić będziemy?
 — Zobaczysz. Spuść się na mnie.
 Obadwa wtenczas zbliżyli się do kwadratu prowadzącego do pani Van-Dick.
 — Idźmy bardzo cicho.
 — O możesz pan iść jak ci się podoba, odezwał się Tristan, bo gdyby nawet dom się walił, ręczę, że pani Van-Dick w swojém zapale muzycznym, tego by nie usłyszała.
 Przybyli do drzwi od pokoju.
 Pan Van-Dick otworzył, a słowa nie wymowiszy przysunął się do fortepianu i uchwycił go silną ręką.
 Eufrozyna tyle była zdziwiona tą niespodziewaną podwójną wizytą, że ręce jéj opadły i grać przestała.
 — Po co tu przychodzisz? zapytała wstając z krzesła.