Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1323

się że już nie powinienem był nim się opiekować.
 — W takim razie musisz wiedzieć co się z listem zrobiło, odezwał się do żony pan Van-Dick.
 — Nic nie wiem, odezwała się z pomięszaniem, którego nie zdołała ze wszystkiém ukryć, i chcąc już prawie zerwać się od stołu, gdy w tém dziecię ukazało się z listem w ręku.
 — A chwała Bogu! odezwał się Tristan, bo też w nieopowiedzianéj byłem niespokojności.
 — Czy to ten? zapytał Edward.
 — Tak jest, odrzekł pan Van-Dick biorąc list do ręki, ależ jakim to się sposobem zrobiło te jest odpieczętowany?
 Dziecię patrząc się na matkę znakiem tylko dało do zrozumienia, że nic nie wie.
 — No przecie, gdzieżeś go znalazł? zapytał pan Van-Dick syna.
 — W pokoju pana Tristana, z niejakim wahaniem się odpowiedział mały Edward.
 — W moim pokoju? wymówił Tristan, blednąc cokolwiek.
 — Tak jest, odpowiedziało dziecię.
 — W jakim miejscu w moim pokoju znalazłeś go mój mały przyjacielu? dodał Tristan bardziéj blednąc.