Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1333

 — Bo niczego nie potrzebuję.
 — Ale nierób sobie żadnych skrupułów, późniéj możesz mi oddać.
 —Dziękuję ostatecznie, mój drogi panie Van-Dick, wszystko mam co mi tylko potrzebne.
 — Jak sobie chcesz, ale nie zapominaj, że odtąd, to jest dzisiaj i na zawsze, możesz przyjaźnią i workiem moim rozrządzać.
 — Z całego serca dziękuję panu.
 — No! więc w czémże mam ci usłużyć?
 — Pan wiesz że dobrze byłem z Willemem.
 — Wiem, uważałem to.
 — To jest uczciwy chłopiec i nie mało dbam o jego przyjaźń.
 — Pojmuję.
 — Czy chcesz mi pan dać dowód dobroci swojéj, i zapewnić go słowem swojém i mojém, że zupełnie nie zasługuję na jego wyrzuty, i że widzenie jego uszczęśliwiłoby serce moje.
 — Alboż poróżniliście się teraz?
 — Poróżnili i nie mało.
 — Od kiedyż to nastąpiło?
 — Od dnia wczorajszego dopiero.
 — Jakżesz mój przyjacielu możesz o tém wiedzieć, kiedy tu go niema?
 — Napisał do mnie.