Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1357

tego się tylko w całém pożyciu ze mną wystrzega, co mi najmniejsza nie mówię zgryzotę ale nawet przykrość zrobić by mogło.
 — A więc pan Mametyn musiał pani powiedzieć o ofierze i propozycyi jaką mi uczynił.
 — Tak jest panie, przyznam się nawet panu, że to co względem pana uczynił, to zrobił jedynie na moje wstawienie się.
 — Czyżby to być mogło? na prawdę?
 — Tak jest rzeczywiście.
 — Jak to! więc jestem tyle szczęśliwy żem nie stracił twego zaufania pani?
 — Dziękuj tylko pan przypadkowi, bo prawdziwie przypadek wszystko zrządził.
 — Chciéj pani jednakże powiedzieć, ile mu winien jestem wdzięczności, abym wiedział ile dziękczynienia powinienem mu za to złożyć.
 — To rzecz bardzo prosta panie: przypadek zrządził, że pan nosisz takie same imię, jakie nosiła osoba którą bardzo kochałam.
 — Któréj teraz nie kochasz! odezwał się szybko Tristan, z mocno bijącém sercem na każde rzeczone przez Ludwikę słowo.
 — Nie, nie kocham, z wielką mocą i stałością odpowiedziała Ludwika.
 — Od dawna już?