Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1383

 — Jak to, ze wszelkiemi okolicznościami i szczegółami?
 — Tak jest.
 — Co też to za dziwny i szczególny człowiek!
 — A no! mój drogi Tristanie! nie powiedziałem ci, nieprzewidziałżem, że Eufrozyna zakocha się w tobie?
 — Może sobie powiększyłeś w wyobraźni jéj przewinienie, odrzekł Tristan, chcąc Willemowi w braku przekonania, choć małe ździebło nadziei wrzucić w serce, widział go bowiem bardzo strapionego.
 — Oh! wszystko już skończone! wiem o całém twojém szlachetnym postąpieniu w całéj téj sprawie, mój najdroższy przyjacielu. Ale cóż zrobiłeś z listem moim?
 — Podarłem go zaraz.
 — Dzięki ci, dzięki wspaniałomyślny człowieku! I biedny Willem ciężko westchnął.
 — Nie! nie! dodał jeszcze ze łzami w oczach, przechadzając się wielkiemi krokami i jakby odpowiadając na radę którą mu sumienie dawało, nie przebaczę jéj nigdy, bo z jéj natchnienia, najnikczemniéj sobie względem ciebie postąpiłem; kochałem ją a otobie wątpiłem!