Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1385

 — A któréj bez wątpienia jestem przyczyną.
 Willem ścisnął rękę przyjaciela.
 — No! zobaczmy! opowiedz mi jak to się wszystko stało? zapytał przyjaźnie Tristan siadając obok Willema.
 Willem po drugi i ostatni raz jeszcze obtarł oczy.
 — Kiedyżeś wrócił? zapytał Tristan.
 — Wczoraj dopiero wieczorem.
 — Cóżeś robił przyjechawszy?
 — Wiesz, jaką niesprawiedliwą złością byłem na ciebie miotany; obciąłem ustne mieć wytłomaczenie zaszłéj z tobą sprawy, bo Eufrozyna i pewną oględnością mi ją opisała w liście, i skutkiem tego zażądałem zaraz zejścia się z nią tego samego wieczora.
 — A pan Van-Dick co ci powiedział?
 — Ucałował mnie z najszczerszym uśmiechem, prawie nawet śmiejąc się, jeżeli mam prawdę powiedzieć.
 — No! mów daléj.
 — Eufrozyna przystała na rendes vous, którego tak gorąco od miesiąca wyglądałem, bo jak się domyślasz, całém sercem kochałem tę kobietę, i od któréj, zdawało mi się że miesiąc będąc oddalony, nie żyłem, tylko w smutnym