Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1388

 — Oto, czy nie chciałbyś ze mną podzielić mieszkania?
 — Z tobą Tristanie?
 — Tak jest ze mną.
 — Ah! jakżeby się na to wściekała!
 — A mnie wielką by to przyjemność zrobiło.
 — Nie, nie chcę, zawadzałbym ci niezmiernie.
 — Ale bynajmniéj, zaręczam ci.
 — A jak będziesz potrzebował przyjąć u siebie kogo obcego?
 — Nie, nikogo nie myślę przyjmować.
 — Nikogo? i pomimo smutku swego Willem to pytanie zrobił z miną trochę ironiczną.
 — Przysięgam ci że nikogo.
 — W takim razie, z chęcią przyjmuję. Ileż płacisz za to mieszkanie.
 — Dla czego się oto pytasz?
 — Bo chcę połowę płacić.
 — Czyś zwaryował?
 — W innym razie, nie przystanę na mieszkanie z tobą.
 — No! no! pogadamy o tém późniéj.
 — Nie, zaraz z początku chcę wiedzieć.
 — Koniecznie? niezmiennie?
 — Nie inaczéj.
 Natenczas Tristan, powiedział Willemowi ce-