Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1390

 Tak, kochany panie Van-Dick, jesteśmy przyjaciółmi.
 — Dobrzem się, widać uiścił z twego polecenia.
 — Najdoskonaléj.
 — Zdaje się że tam zaszło nieporozumienie, dodał z poufną miną kupiec.
 — Obawiam się abyś pan nie zgadł.
 — Eufrozyna oświadczyła mi że chce podróżować.
 — Ah! i pan z nią jedziesz?
 — Nie, ona sama jedzie, uda się do Francyi, do owéj krewnéj Emilii, o któréj pamiętasz w tenczas wspominała.
 — Prędko wyjeżdża?
 — Zdaje mi się że wkrótce.
 — A chwała Bogu! Tristan nie umiał powstrzymać tego wykrzynika.
 — Ja też to samo tylko co sobie powiedziałem. Ale idź pomóż temu biednemu Willemowi; drżę o niego, aby go do tłomaczenia się nie wciągnięto. A w każdym razie, nie opuszczaj domu, ze mną się nie pożegnawszy.
 — Bądź pan oto spokojny.
 Tristan wszedł do pokoju Willema i zastał go samego.