Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1401

wiając się, aby młody oczekiwany człowiek nie nadszedł w ich przytomności, w cześnie gości swoich pożegnała, pod zamówką że jest utrudzoną i potrzebuje spocząć.
 W istocie, zapewniwszy się że pan Mametyn usnął w najlepsze, udała się do swego pokoju, a Tristan wróciwszy także do siebie, widział jak za zwyczaj światło w jej pokoju przez okno.
 Willem odezwał się:
 — A taż historya, którą mi miałeś opowiedzieć?
 — Właśnie o tém myślałem.
 — No! jeżeli masz jeszcze ochotę opowiedzieć mi ją? to w takim razie zaczynaj.
 — Dobrze Jak też znajdujesz panią Mametyn?
 — Godną uwielbienia.
 — Nieprawdaż? odpowiedział Tristan z niejakim rodzajem pychy.
 — A czy...? zapytał Willom tonem znaczącym.
 — Słuchaj, przerwał mu Tristan.
 W chwili gdy miał zacząć opowiadanie, ujrzał otwierające się okno w pokoju Ludwiki.
 — Schowaj się trochę w cień, za ścianę, wymówił do Willema.