Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1409

 — Chcesz tą otwartością wzbudzić we mnie zaufanie. Ludwiko! ten człowiek jest twoim kochankiem.
 — Czyś zwaryował?!
 No! nie chcesz mi powiedzieć, co ten człowiek ma tutaj do czynienia?
 — Nie.
 — W takim razie, do mnie należy zkąd inąd dojść téj tajemnicy.
 — Co przez to powiadasz?
 — Że wszystko wiedzieć będę.
 — Tylko strzesz się, abyś niepopełnił jakiéj nieroztropności; najmniejsza rzecz zgubić nas może.
 Ludwika tak była spokojną, że ta sama jéj spokojność, chociaż wprawdzie ufność wzbudziła w Tristanie, jednakże go rozdrażniła cokolwiek.
 — Do wieczora, wymówił do niej oddalając się Tristan.
 Ludwika już gotowa była przywołać go i wszystko mu objawić, ale rozwaga widać przyszła jéj do głowy, bo także wróciła do swego pokoju.
 Tristan wróciwszy do domu, zastał Willema list piszącego.