Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/141

prześliczne, których mi kobiety wszędzie i zawsze zazdrościły.
 — „Ależ panie! pan zwaryowałeś.
 — „Tak jest panie, zwaryowałem z miłości dla téj pani.
 — „To bardzo wielkie poświęcenie!
 — „To nie jest ani częścią, ani połową, ani setną cząstką tego, czego ona warta! wykrzyknąłem ze wzrastającém uniesieniem.
 — „Więc pan zawsze żądasz...
 — „Wymagam tego koniecznie.
 — „Pomimo uwag moich?
 — „Mój panie, odrzekłem z godnością, to jest postanowienie ze stałością i rozmysłem powzięte, od którego mnie wszystkie i wszystkich na świecie uwagi nie zdołają odwieść.
 — „Jak pan chcesz, odrzekł dentysta, ale zapowiadam i przestrzegam pana o jednéj rzeczy.
 — „Co mi pan zapowiadasz?
 — „To, że pan będziesz okropnie cierpiał?
 — „Cóż to szkodzi!
 „Odpowiedź była szczytna! nieprawdaż? Tristan kiwnął głową na znak że tak jest;