Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1426

mając rodziców i prawdziwego imienia, nie śmiałem się oświadczyć, a teraz za powrotem do Francyi, z nią się ożenię.
 — Bądź szczęśliwy mój przyjacielu, oto jest wszystko czego ci życzyć mogę. Ja teraz szczęście moje własne, w szczęściu drugich tylko znajdować mogę.
 — Ale ja myślę tylko o jednéj rzeczy! zawołał nagle Henryk uderzając się ręką w czoło.
 — O czemże takiém?
 — Mój ojciec, nie opowiedział mi żadnych okoliczności poprzedzających jego ożenienie, słuchał tylko moich przygód, nie powierzając mi swoich.
 — To cóż z tego?
 — Ano! opowiedziałem mu jak w lasku de Boulogne, chciałem sobie życie odebrać i naturalnie, wspomniałem mu o spotkaniu się mojém z tobą i całéj naszéj znajomości.
 — Naturalnie tak być musiało.
 — Natenczas pytał mnie o ciebie, i jakem mu powiedział żeś nie umaił, przypominam sobie, że to go mocno wzruszyło.
 — Czy Ludwika była przy téj rozmowie?
 — Nie, właśnie wyszła była z pokoju.
 — Cóż ci na to ojciec powiedział?
 — Nic takiego, coby mnie w tamtéj chwili