Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1437

z Tristanem; nasz bohater już czatował na niego i ledwie go wychodzącego ujrzał, zbiegł ze schodów i spotkał go we drzwiach domu.
 — No! i cóż? zapytał Henryka.
 — Nic nie wie, odpowiedział Henryk.
 — W takim razie muszę wyjechać, gdyż położenie w jakiem się znajduję, jest nieznośném.
 — Radziłbym ci to uczynić, dla spokojności mego ojca i dla twojej własnéj.
 — A ty co z sobą robisz?
 — Ja, wyjeżdżam jutro.
 — A dokąd?
 — Do Paryża.
 — Zobaczymy się tam z pewnością.
 — Alboż i ty tam chcesz się udać?
 — Tak jest, bo mam tu na górze przyjaciela, pragnącego niezmiernie udać się do Francyi.
 — W takim razie, do widzenia.
 — Do widzenia, i to nie za długo, odrzekł Tristan.
 Henryk zniknął, a Tristan poszedł do siebie.
 — Moje dziecię! odezwał się do Ludwiki pan Mametyn, zdaje mi się że mam trochę gorączki. Henryk słusznie mi powiedział że wieczorne powietrze zaszkodzić mi może. Położę