Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1449

kiem pocałował wyciągniętą doń rękę Ludwiki i siadając obok Tristana, odezwał się:
 — Dowiedziałem się że wyjeżdżasz jutro.
 — Prawda, wyjeżdżamy.
 — Czy nie mógłbyś o kilka dni wyjazdu spóźnić?
 — Jeżeli tego dla oddania ci przysługi potrzeba wymaga, to bardzo chętnie.
 — Właśnie jéj od ciebie potrzebuję.
 — Jestem cały gotów dla ciebie mój drogi; o cóż idzie?
 — Potrzebuję świadka.
 — Czy się pojedynkujesz.
 — Nie, żenie się.
 — A! z kimże?
 — Ze śliczną młodą osobą; którą namiętnie kocham i która zdaje mi się kocha mnie także cokolwiek.
 — A nasze dawne miłostki?
 — Opowiem ci to wszystko innym razem, na teraz wiedz tylko, że zupełnie z nich wyleczony jestem.
 — Bardzo się z tego cieszę.
 — Ale to nie dosyć, muszę cię jeszcze przedstawić przyszłéj matce mojéj.
 — Kiedy ci się tylko spodoba.