Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1451

 — Jak się nazywa?
 — Zdaje mi się że Lea.
 Ludwika spojrzała na Tristana.
 — Otóż wrażenie którego już nie doznam w Medyolanie, odezwała się Ludwika.
 Tristan uśmiechnął się na uwagę Ludwiki, bo przypominacie sobie pewnie że Impresario, opowiedział Ludwice stosunki Tristana z tą śpiewaczką.
 Co do Willema, nieznającego tych szczegółów z historyi przyjaciela swego, ten pojąć nie mógł, o co rzecz się toczyła.
 — Nie pójdziesz za kulisy? zapytała męża nadstawiając mu czoło do pocałowania.
 — Bądź spokojna.
 Młodzi ludzie wyszli.
 — No! a pani Van-Dick? zapytał Tristan, czy już do prawdy wyrzucona z serca twego?
 — Na wieki! mój drogi, ten śmieszny związek, wiecznie mi sumienie moje wyrzucać będzie. Mój Boże! jakże ja też musiałem się wydawać niedorzecznym w oczach twoich!
 — Więcéj cię lubię takim, jakim mi się teraz wydajesz, a niżeli jakim byłeś, jednakże powiedz mi co się z nią dzieje?
 — Powróciła do siebie z nowym komisantem, przywiezionym niby dla pana Van-Dicka, który już tam był instalowany, jeszcze wtenczas jak po śmierci pana Mametyna, nie mogłem się oprzeć chęci wyjechania do Paryża. Zdaje mi się że wiesz już to wszystko.
 — Dobre ci się wydarzyło małżeństwo?