Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/1452

 — Zobaczysz i sam osądzisz.
 W kilka chwil później, Willem wprowadziwszy przyjaciela do loży pierwszego rzędu w teatrze opery włoskiéj, i zastawszy tam podeszłą już panią z mężem, i córką przedstawił Tristana.
 Tristan spojrzał się na tę wytworną ciżbę tak dawno niewidzianą, i postrzegł w loży prawie naprzeciwko téj w któréj się znajdował, kobietę patrzącą na niego przez lornetkę i uśmiechającą się pod jéj zasłoną.
 Tristan czekał aż się lornetka uchyli; natenczas poznał Henrykę de Lindsaj uśmiechającą się do niego tym sposobem, jakby mu dać znać chciała, że może przyjść do loży w któréj z drugą tylko kobietą była.
 Gdy przyszła matka Willema, zaprosiła Tristana na wieczór ślubny, Tristanowi zdawało się, że może się już oddalić, poszedł więc i otworzył drzwi loży Henryki, która widząc go wschodzącego wyciągnęła do niego rękę.
 — Czy się zawsze gniewasz na mnie? śmiejąc się zapytała dawnego kochanka.
 — Najmniejszego żalu nie mam do pani.
 — Oh! bardzom ciebie żałowała.
 — Prawdę pani mówisz?
 — Honorem ręczę. Okrutnie też był nudny, ten twój przyjaciel.
 — Nasz przyjaciel, chcesz pani powiedzieć?
 — Ależ bo.... po co tę całą rzecz wziąłeś tak na serio?
 — Bo byłem rozkochany.