Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/309

 W Villejuif zatrzymano się wprost poczty, stangret odprzągł swoje konie, a Tristan zsiadł z koziołka zamówić pocztowe. Paszport był formalny nie doznano więc żadnych trudności.
 — Co panu jest? zapytała hrabina z uczuciem widząc Henryka, zmienionego.
 — Cierpię, pani.
 — Z rany?
 — Nie, z myśli moich.
 — Rozumiem, pan porzucasz Ludwikę.
 — Ona mi była bardzo drogą, tak drogą pani, że obciąłem umrzéć aby ona żyć mogła.
 — Tak, odpowiedziała uśmiechając się hrabina, że po trochu przywykniesz miéć w nienawiści osobę, która ci przeszkodziła doprowadzić do skutku twój zamiar.
 — Nie pani, bo zamiar jest dokonany, jak pani to sama widzisz; żyjąc dla pani coś mi przyrzekła tajemnicę dochować, jestem umarłym dla mojéj żony, dla mych przyjaciół, dla Francyi. Zmienię nazwisko i znajdę tam we Włoszech jaki zakątek, jakie mało miasteczko, gdzie, spodziewam się, będę się mógł ukryć i żyć nie będąc znanym nikomu.
 — To dobrze, odrzekła hrabina, wyszukamy ci coś podobnego.