Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/361

 Pojazd zatrzymał się. Henryka udała jakby się dopiero obudziła.
 Tristan z najobojętniejszą, miną wyjrzał oknem, potém obrócił się i widząc towarzyszkę swoją zbudzoną zapytał:
 — Dobrze Pani spałaś?
 — Bardzo dobrze, a Pan?
 — Ja także.
 — Nie śniło się nic Panu?
 — Nie.
 — Mnie się śniło.
 — A możnaby wiedzieli co się Pani śniło?
 — Alboż to Pan jak jego imiennik, umiesz sny tłumaczyć?
 — Może.
 — No! więc, śniło mi się; że Pan wynalazłeś swoją Ludwikę, i że tak tém byłeś uradowany, że nawet wczasie jéj snu całowałeś jéj ręce.
 Tristan zarumienił się i słowa nie odpowiedział.
 Pocztyljon zajrzał do pojazdu.
 — Czy Pani tu się zatrzyma na nocleg?
 Henryka spojrzała na Tristana i wymówiła do niego:
 — Józefie! wypytaj się czy jest pokój i wybierz im taki do któregoby żaden hałas nie do-