Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/432

wieczorem niktby tak zachwycająco i tkliwie nie zaśpiewał aryi w salonie.
 Tak więc, gdy podług zwyczaju, jednego wieczora wozili się po jeziorze, znów postrzegli widok zamku Enghera.
 — Mam wielką chęć odbyć pielgrzymkę do tego zamku, wymówił Tristan.
 — To najmniéj co mu się od ciebie należy, odpowiedziała Henryka.
 — Udam się tam jutro.
 — Czy nieboisz się strachów?
 — Nie, bo nie widziałem ich nigdy.
 — Ale bo, śmiejąc się dodała Henryka, może tam cień Rogera się błąka.
 — Zobaczymy jutro.
 Ułożonem więc zostało: że dnia następnego Tristan uda się do zamku Enghera. W istocie rano, wsiadł do łodzi i kazał kierować do zamku na przeciwną stronę jeziora.
 — Przez kogo zamieszkały jest ten zamek? zapytał wioślarza.
 — Nie wiem panie, niedawno był do sprzedania.
 — I został przedany?
 — Tak jest panie.
 — Któż go kupił?