Strona:PL A Dumas Przygody czterech kobiet i jednej papugi.djvu/580

do celu, oh to kobieta strzelała jak sam Saint George, wieczorem pływaliśmy po jeziorze.
 — Lecz nie mogliście zawsze, jeździć tylko konno, strzelać, i po jeziorze wozić się, oboje, jak to już po panu widzę, byliście wyżéj usposobieni i musieliście się zajmować przecie innemi rozrywkami, takiemi które rozweselają i zajmują serce i duszę, nie utrudzając ciała.
 — Tak jest panie, miewaliśmy długie nasze rozmowy, potém ja, który byłem po trochu wszystkiem, malowałem kiedy ona siadała do fortepianu, a czasem razem z nią śpiewałem.
 — Oh! zawołał uśmiechając się stary, śpiewałeś pan?
 — Spiewywaliśmy, odrzekł Tristan, który pomyślał sobie, że cień jak mrówka w bajce, odpowie mu: „no! to tańcuj teraz.“
 — A co śpiewałeś pan?
 — Rossiniego.
 — Rossiniego? z błyszczącym wzrokiem zapytał mały człowieczek.
 — Tak jest panie.
 — I znajdowałeś że piękna jego muzyka?
 — Pyszna!
 — Ah! kiedy się pomyśli, panie, że są ludzie co...